BÄR is een voorstelling over één van de meest onwaarschijnlijke liefdes ooit in een theatertekst beschreven. ‘De Beer’ van Anton Tsjechov is een verhaal over een leven in verdorring, in de hoop op zon in je hart. Over merkwaardige boswachters, lesbische vrouwen, shotguns en het lage zelfbeeld als begrip. Besluierde tranen, versplinterd meubilair, hartverlammingen en pornosnorren. Maar bovenal: over de liefde. Wij gaan altijd voor de liefde. Recht voor je kanis.

De ontroostbare weduwe Popova wil aan haar overleden man bewijzen dat zij een beter mens is dan hij. Zij besluit levenslang te rouwen. Ze wordt ruw in haar rouw verstoord door een beer. Een ongelikte beer van een man. Smirnov.

Centraal staat bij de mens immer aanwezige strijd tussen de ratio en de gevoelswereld, de tegenstelling tussen het masker en de ziel. En hoe niemand niets ooit expres doet, of zo bedoeld had. Over moeite met het beheersen van impulsen. Bovendien, in het huidige klimaat van gender-neutral acceptatie en de #metoo-beweging, is de dialoog tussen de grove vrouwen hatende Smirnov en de verbitterde, feministische Popova even hilarisch als begrijpelijk. Als je alle vrouwen haat, hoe kun je er dan voor één vallen? En hoe kun je gelijkheid eisen, als de man op wie je wil schieten jou eerst uit moet leggen hoe je pistool eigenlijk werkt? Wij laten zien dat er sinds 1873 eigenlijk niet zoveel veranderd is.